DÜZ YAZILARIM

Değerli Sanat dostlarım; Sanatın ışığında yaptığım içsel yolculuğumda gönlüme takılanları, ruhunuzun renkleriyle paylaşırken renkliliğinizle çoğalacağım bu yazı diliyle sohbetimde, şu an burada olan dostlarım sanatın renkleriyle donanan gönlünüze merhaba,

            Gönül bu ya hep güzeli ister, güzele güzellikle bakmak ister. Güzelliklerle, güzelleşmek ister. Bazen içeri sızsa da acılar, burukluklar, kırgınlıklar, kırılganlıklar istenmeyen karanlıklar yine de gönül güzelle avunmak ister.

            Senin aklına ‘’güzellik’’ derken fiziki varlık mı geldi. Şaka yapıyor olmalısın canım akıl bu ya bazen böyle şakalar yapıp, oyunlar oynayabiliyor! diyelim. Sizin de bildiğiniz gibi Güzellik Sanattır. Sanatın güzelliğiyle güzelleşmek de ruhun sanatıdır.

            Sanata bakmak, dokunmak ruh ister, gönül ister, duygu ister, derinlik ister, gönül gözü ister, yürek tınısı ister, kap ritmi ister, ister de ister. Bu kadar isteğin içerisinde tek istenmeyen yüreğin karanlık ve kirli yüzleridir. Karanlık yüzler, sanatın ışığında leke gibi kalacağından kirlilik yaratır. Eğer bu kara lekeler büyür ise Önce sanatı gölgeler, sonra da sanatın ışığında buluşan yüzlere gölgesi düşer. Bu karanlık gölgeler Toplumun ve çağın ilerlemesinde, aydınlanmasında en yıkıcı, yıpratıcı unsurlar olup çağın gerisine doğru sürükler.

             Geri kalmış toplumlarda Sanat’ın çıtası ne kadar aşağıda ise o kadar manevi eziyet ve cehalet hakimiyet kurarak hükmünü yürütür. Oysa Sanat, toplumun aydınlık yüzüdür. Toplumların medeniyetini, tarihi dokusunu, ilmini, kültürünü, ahlakını işleyen ve ilerleten en önemli temsilcilerinden biridir Sanat.

             Gönlümün bam telinde, ruhumun ince yerinde, yüreğimin ta içinde hissettiğim, gördüğüm, duyduğum, tanıklık ettiğim, zaman zaman da yaşadığım bu kirli bakışlar, sizlerin de maruz kaldığınız gibi beni de gerçekten yoruyor, enerjimi bölüyor ve üretkenliğimi aksatıyor.

             Değerli sanat dostlarım gönlümün kalemine takılan bir şiirle ruhumu arındırarak güzelleşirken sizlere de güzellikler diliyorum. Gecenin karanlığında soluklanırken hiç batmayan güneşimizin tüm ruhları güzelliklerle aydınlatacağı günlere doğru hoş kalın, hoşcakalın, sanatla kalın.

Perihan KOCA / 26.02.2016 Kadıköy - perihankoca.com

KALEMİM  İP OLSA

Kimler dizilirdi sıra sıra,

yüzünü çevirip sevgi odasına

gülümserdi muhabbetle

el ele, kol kola güneş dostluğuyla

Keyifle salınırdı belki

müziğin hoş fısıltısıyla

rüzgara savururdu saçlarını,

salıncak olan kollarında

Renklerle, desenlerle donatırdı

hayalleri resmeden ucunda

kendini bulurdun eğer,

dokunsaydın özgür ruhunla

Dili söylerdi satır, satır

vicdanının gönül huzuruyla

kurşun kalem olur bazen, silgisi yanında

bazen tükenmez kalem olur, ipin ucunda

Dikiş olurdu ciltlenen kitaplara

okuyucusunu beklerdi dizildiği raflarda

belki halka olurdu takıldığı boyunlara

belki döndürürdü ipten, son satırıyla.

Perihan Koca 09.06.2014 Kadıköy